نەقابەی هونەرمەندانی سلێمانی سیهەمین پێشانگایان بۆکردمەوە لە ٧/ ١٩٨٥ لە گەلەری( دەبٶکە)ی سلێمانی کە تازە دروستکرابوو کاتی کۆتایم بە خویندن هینا لە هونەرەجوانەکانی سلێمانی لە ڕٶژی کردنەوەی پێشانگاکەدا بەرپرسیکی مخابەراتیان لەو بەر گەلەریی دەبۆکەوە کوشت... بوو بە قلیشانەوە و راکەراک رژیم چەند کەسیکی لەشوینیدا کوشتەوە چەندین کەسیش گیران....هەروا بەندەش لەوکاتەدا نزیکە فیراری بووم چونکە هیچ گەواهییەکی خویندنیان پێنەدام لەبەر نەبوونی هیچ پەیوەنیەک بە حیزبی حاکمەوە و بۆیە وەک فیرار وابووم . دووای رووم کردە شاخ و دووای ماوەیەک بەروە ئیران رۆیشتم .... هەندی وینەی یادگاری شیرین لەگەل هاورێکانم لەو سەردەمەدا .. هەندی لە وینەکان دیقەیان باش نییە بەلام یادگارییەکی شیرینی ئەو سەدەمەیە بە هەمووناخۆشیەکانیەوە حەزم کرد دایبنیم.
During my third personal exhibition in the newly build (Daboka) gallery 7/1985, this was arranged by the Artists Syndicate, from the very first day of the exhibition a Bathist officer was killed near the gallery, the situation was exploded, a number of my colleges and me were stuck inside the gallery. It was a very sad day; they have shot 10 innocent people in place, regardless of how many were arrested that day. In the 7 days of the exhibition the number of the attendances didn’t exceed 10 persons. That was my graduation exhibition!!
and from there I decided to get out of the country through Iran to continue my artistic carrier abroad
No comments:
Post a Comment